Την στάση πολλών Ιεραρχών και Ιερέων που έχουν προβληματίσει ή πιέσει το ποίμνιο, ερμηνεύει με τον δικό του μοναδικό, απλό, σοφό και γεροντικό τρόπο ο πατήρ Γεώργιος Αλευράς, του Ιερού Κελλίου Αγίας Τριάδας Προβάτας στο Άγιον Όρος, λέγοντας πως η Εκκλησία φοβήθηκε όπως οι μαθητές του Χριστού την νύχτα της σύλληψής Του!
Και επειδή φοβήθηκε, υποκύπτει στους άρχοντες του κόσμου τούτου...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ
Τίποτα δεν είναι αδύνατον ή ακατόρθωτο για τον Χριστό, που έδωσε εξουσία "του δεσμείν και λύειν", αλλά και του θεραπεύειν στους μαθητές Του, που όμως, εκείνες τις νύχτες της κοσμικής εξουσίας, της προδοσίας, της σύλληψης του Χριστού, λύγισαν, φοβήθηκαν κατά το ανθρώπινο, κρύφτηκαν, μέχρι και που αρνήθηκαν "ου κατ΄ επίγνωσην" τον Χριστό μας, όπως ο καλός Πέτρος, όπως οι περισσότεροι από εμάς, κάθε μέρα, σε κάθε δελτίο ειδήσεων, σε κάθε λόγο της Κυβέρνησης ή των Λοιμωξιολόγων, όπως και χθες της Τρόικας, της Μέρκελ και των Σκοπίων και αύριο ίσως και των Τούρκων...
Αλλά Εκκλησία Χριστού είναι το θάρρος, είναι η ελπίδα, είναι η Πίστη, που θα πει Εμπιστοσύνη!
Ο φόβος των μαθητών υπήρχε λοιπόν και τότε, υπάρχει και τώρα... Υπάρχει πάντα, σε όλες τις εποχές, που έχουν κάθε φορά τις δικές τους δυσκολίες. Αλλά πάντα υπάρχουν και κάποιοι άφοβοι να δίνουν κουράγιο, να δείχνουν τον δρόμο και τον τρόπο, να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη προς Εκείνον, να επαναφέρουν όλη την Εκκλησία ξανά στην βέβαιη και ακαταίσχυντη ελπίδα, όπως οι άφοβες Μυροφόρες και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή, που όχι μόνο δεν φοβήθηκε Ρωμαίους, Γραμματείς και Φαρισαίους, όλες τις εξουσίες του καιρού της, αλλά έφτασε να πάει ακόμη και στον ίδιο τον Αυτοκράτορα στην μακρινή Ρώμη, για να καταγγείλει την άδικη σύλληψη, την ψεύτικη δίκη και την φρικτή σταύρωση του αθώου Χριστού μας! Και έγινε αιτία να διατάξει ο Αυτοκράτορας την άμεση σύλληψη των Αρχιερέων Άννα και Καϊάφα και του ίδιου του Ποντίου Πιλάτου! Μια γυναίκα! Που έδωσε θάρρος στους μαθητές οι οποίοι είχαν κλονιστεί. Και μια γυναίκα μας δίνει όλους θάρρος κάθε μέρα στην ζωή μας. Η κυρία Θεοτόκος! Που έχει και το προνόμιο της συνεχούς πρεσβείας στον Υιό της! Για να μην χάνουμε την πίστη μας, να μην χάνουμε τον δρόμο μας, να μην χάνουμε την γλυκύτατη, αναβλύζουσα χαρά της ψυχής μας, που είναι η Χάρη του Αγίου Πνεύματος!
Η Παναγία ας μας ξαναδώσει λοιπόν θάρρος και πίστη, σε όλη την Εκκλησία, σε όλο το Εκκλησίασμα, σε όλη την Ιεραρχία και ας παραμείνουμε όλοι ενωμένοι, αδελφωμένοι, χωρίς κατακρίσεις, με ελευθερία αλλά και σεβασμό, καθώς πλησιάζουν μάλιστα οι Παρακλήσεις της και η εορτή της, το "Πάσχα του καλοκαιριού", η ανάσταση και μετάστασή της στο πλάι του Χριστού!
Ας λάβουμε θάρρος, το οποίο γεννά η ελπίδα και η πίστη και ο Υιός θα διαλύσει τον ιό, αν και εμείς αφήσουμε τον ιό και στραφούμε στον Παντοδύναμο Υιό!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου